Drie keer stond ik naast Nelson Mandela met mijn radiomicrofoon namens de NOS. Toen vond ik dat heel gewoon; achteraf is het heel bijzonder.
De eerste keer was in 1990 toen een Nederlandse parlementaire delegatie voor het eerst na de Apartheid naar Zuid Afrika wilde. In het ANC-hoofdkantoor in Johannesburg was er een ontmoeting en een korte persconferentie (foto). Een paar jaar later kon ik hem uitgebreid interviewen na een persontbijt in verkiezingstijd in Johannesburg. Hij had alle tijd.
De meest bizarre ontmoeting was in de sneeuw in Zwitserland. Het Nederlandse CDA/PvdA-kabinet dreigde te vallen over een verschil van mening of Mandela voor of na de presidentsverkiezingen door Nederland zou worden uitgenodigd voor een bezoek. Mandela loste het probleem op tijdens het Economic World Forum in Davos, door aan te geven dat hij voor zijn verkiezing tot president geen tijd had voor een bezoek. Gelukkig werd er ook geschaatst op dat moment in Davos, zodat ik vanuit de radiostudio het laatste nieuws zonder geruis kon doorgeven naar Hilversum.
De allermeeste indruk maakte Mandela op me op een moment waar hij zelf niet bij was. In 1996, tijdens het staatsbezoek van koningin Beatrix en prins Willem Alexander stond ik in de cel op Robbeneiland, waar hij jaren gevangen zat. Ik mocht er live verslag van doen in het radioprogramma van Frits Spits. Emotioneel moment. Onvergetelijk.
Advies nodig? Leuk idee bedenken en ontwikkelen? Een project visualiseren? Je verhaal vertellen? Laten we eerst eens een kop koffie drinken.